Οι αρχαίοι Έλληνες το θεωρούσαν αφροδίσιο, ενώ από διάφορες πηγές μαθαίνουμε πως ο Όμηρος το έτρωγε ωμό με ψωμί. Οι Αιγύπτιοι Φαραώ έδιναν σκόρδο στους σκλάβους που έχτιζαν τις πυραμίδες για να ενισχύσουν τη δύναμη και την αντοχή τους.

Το σκόρδο περιέχει αλισίνη που ευθύνεται για την χαρακτηριστική γεύση του φρέσκου σκόρδου. Είναι αντιμικροβιακός παράγοντας και σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C η δράση του ενισχύεται. Το σκόρδο περιέχει βιταμίνη Α και σελήνιο. Επίσης περιέχει ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, κάλιο, ψευδάργυρο, βιταμίνη Β1, Β2 και Β3.

Το σκόρδο αποτοξινώνει το σώμα και το προστατεύει από λοιμώξεις ενισχύοντας την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Μειώνει την πίεση του αίματος και βελτιώνει την κυκλοφορία. Μπορεί ακόμα να αποτρέψει τα έλκη εμποδίζοντας την ανάπτυξη του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού.