( Humulus lupulus ) Καταπραΰνει την ένταση και το άγχος και μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν αυτή η ένταση καταλήγει σε ανησυχία, πονοκεφάλους και δυσπεψία. Το αποφεύγουμε όμως όταν υπάρχει έντονη κατάθλιψη, γιατί μπορεί να την επιδεινώσει.

Λυκίσκος χρησιμοποιείται για την ελλειψη προσοχής την υπερκινητικότητα (ADHD), νευρικότητα.

Χρησιμοποιείται επίσης για τη βελτίωση της ροής του μητρικού γάλακτος, και για τη δυσπεψία. Άλλες χρήσεις περιλαμβάνουν τον καρκίνο του προστάτη, καρκίνο του μαστού, τον καρκίνο των ωοθηκών, υψηλή χοληστερόλη, φυματίωση, λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης, κράμπες του εντέρου, εντερικς διαταραχες όπως βλεννώδης κολίτιδα, πόνος νεύρων, και παρατεταμένη επώδυνη στύση του πέους (πριαπισμός).

Συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Μια έρευνα προτείνει ότι η λήψη λυκίσκου καθημερινά μπορεί να βελτιώσει τα εμμηνοπαυσιακά συμπτώματα μετά 8-12 εβδομάδες θεραπείας. Στο μεταξύ μπορεί επίσης, να βελτιώσει τις εξάψεις μετά από 6 εβδομάδες θεραπείας.

Ο λυκίσκος είναι μερικές φορές εφαρμόζεται εξωτερικά στο δέρμα για τα έλκη των ποδιών και ως αντιβακτηριακό.

Ατομα ευαίσθητα σε ορμόνη: Μερικές χημικές ουσίες στον λυκίσκο ενεργούν όπως τα οιστρογόνα. Οι άνθρωποι που πάσχουν από ασθένειες που είναι ευαίσθητοι στις ορμόνες θα πρέπει να αποφεύγουν το λυκίσκο.

Χρήση: Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του του γλυκού σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό το μουλίαζουμε (έγχυμα) για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.

Αντενδείξεις: Λαμβάνοντας μεγάλες ποσότητες του λυκίσκου, μαζί με αλκοόλ ή ηρεμιστικά φάρμακα, μπορεί να προκαλέσει υπερβολική υπνηλία.

Παραδοσιακά προστίθεται στην μπύρα ως συντηρητικό, γιατί έχει βακτηριοστατικές ιδιότητες, σ’ αυτόν όμως οφείλονται τόσο η χαρακτηριστική, πικρή γεύση της μπύρας, όσο και το άρωμά της.

Προέλευση Γαλλία