Στα παιδιά το έδιναν αν είχαν κοκίτη με μέλι ή ζάχαρη. Στην Αγιά Ρουμέλη Σφακίων το χρησιμοποιούσαν κατά της διόγκωσης της σπλήνας. Το έβαζαν και κοπανισμένο ως κατάπλασμα σε ερεθισμούς δέρματος. Στο Ηράκλειο το έλεγαν μέντα και θεωρούσαν ότι διέγειρε τις «επαναστάσεις της σαρκός»!

Έτσι δεν έκανε να το πίνουν τα καλά κορίτσια! Φύτρωνε άφθονο έξω από τα τείχη στα χεντέκια. Οι χωρικές το έβαζαν στις σταφίδες τις σπιτικές για μυρωδιά και κατά των ζουζουνιών. (Συνδυάζεται καλά με δυόσμο, μαλοτήρα, ματζουράνα, δίκταμο ως αντιγριπικό.)

Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιατρική πιστεύεται ότι διεγείρει το νευρικό σύστημα και την καρδιά, και βοηθάει στην καταπολέση του άσθματος. Ακόμη, πολλοί άνθρωποι πίνουν φλισκούνι για την διάρροια και του πόνους της περιόδου.

Το ρόφημα του δίνει ένα εξαιρετικό τσάι, σαν εκείνο της Mέντας αλλά χωρίς τα μειονεκτήματα της μεντόλης.

Φ τιάξετε ένα μεγάλο φλυτζάνι από φλισκούνι και να προσθέσετε λίγο μέλι και λεμόνι μετά από μια δύσκολη μέρα στο γραφείο. Θα σας βοηθήσει να αναγεννηθείτε σωματικά αλλά και ψυχικά.

Χρήση: Ρίχνουμε 1-2 κουταλάκια του του γλυκού σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό το σιγοβράζουμε (αφέψημα) για 7-10 λεπτά, το στραγγίζουμε και το πίνουμε.

(Πρέπει να αποφεύγεται η χρήση του βοτάνου από τις εγκύους)

Το ρόφημα μπορούμε να το πιούμε 2-3 φορές την ημέρα.