( Mandragora officinarum ) Οι κύριες ουσίες που εντοπίζονται είναι η ατροπίνη, η σκοπολαμίνη και η μανδραγορίνη, ουσίες ισχυρά κατευναστικές, υπνωτικές αλλά και ναρκωτικές. Στην αρχαιότητα μάλιστα, χρησιμοποιείτο ως αναισθητικό και αναλγητικό σε χειρουργικές επεμβάσεις.

Στην Ευρώπη χρησιμοποιήται για τη θεραπεία του έλκους του στομάχου, κολικούς, δυσκοιλιότητα, άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα, σπασμούς, αρθρίτιδα (ρευματισμοί), και κοκκύτη. Χρησιμοποιείται επίσης για να προκαλέσει εμετό, υπνηλία (νάρκωση), να μειώσει τον πόνο, και να αυξήσει την σεξουαλική δραστηριότητα.

ΜΙΚΡΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΕΣ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ !!

Συνηστάται με την καθοήγηση ειδικού

Μπορεί να προκαλέσει πολλές παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένων σύγχυση, υπνηλία, ξηροστομία, προβλήματα στην καρδιά, προβλήματα όρασης, υπερθέρμανση, προβλήματα με την ούρηση, και παραισθήσεις. Μεγάλες δόσεις μπορεί να είναι μοιραίες.

Εξωτερική χρήση: Χάρις στην ποδοφυλλοτοξίνη, η ρίζα του μανδραγόρα αποτελεί μέχρι σήμερα τη βασική θεραπεία για τις ακροχορδές (μυρμηγκιά).